Genghis goes boating

Water crossing at Khwai

Definitely no bridge over the river Khwai!

Nu de oudjes geditched zijn, kan ons avontuur opnieuw van start gaan. Een jaartje ouder en wijzer?

Nee, niet echt. We beginnen wat overmoedig en trekken onmiddellijk naar de Khwai Concession, grenzend aan Moremi NP, Botswana. Na enkele uren hotsen en botsen op een verschrikkelijke weg, stellen we vast dat onze knalpot is losgekomen van de vibraties. Een tegenvaller, maar met behulp van enkele tie straps, hangen we alles netjes weer in positie. Aangekomen op de camp site komen we te weten dat we moeten betalen in het dorp, 20 km verderop. Algauw stellen we vast dat er tussen de campsite en het dorp Khwai, een mooie rivier ligt. Omdat er niet echt betrouwbare mensen te bespeuren vallen, waden we tussen de hippo’s en de crocs om te zien hoe diep het water is. Behoorlijk diep blijkt dus… Met knikkende knieën en een pak in de broek steken we de rivier over. Low gear, 2e versnelling en een boeggolf creëren met de bumper zegt het handboek. Whatever that means… De eerste vijf meter zijn niet te diep, maar daarna begint het echte werk. Algauw stroomt het water over de capot en met de ramen open stroomt de rivier Genghis binnen. Gelukkig ploegen we mooi tot aan de overkant, zonder ook maar eens het gevoel te krijgen dat we vastzitten. Moesten we dit gefilmd hebben, was het zeker een mooi Youtube filmpke geweest, maar van de nervositeit vergeten we het te filmen. Later zouden we nog river crossings filmen, al zijn deze niet zo spectaculair geweest als de eerste. Na ons kwam er een andere auto toe (persoonlijk vind ik zijnen bow wave een beetje mislukt, hij komt te snel)

Het leuke aan Khwai is dat het privégebied is en dus kunnen we 24/7 gamedriven. We kochten dan ook een joekel van een spotlight in Maun om te gaan nightdriven.

Nog geen 10 km van onze campsite en zoekend naar ons spotlight (het begin te schemeren) rijden we op een uitstekend boomstammetje. Band perte-totale. Maar geen nood daarvoor bestaan reservewielen, Het plezier is er dan wat af, zeker na een mock-charge van een olifant. Een olifant tegenkomen in het midden van de nacht is toch wel een andere ervaring dan overdag, zeker als we vaststellen dat geen enkele olifant wild wordt van verblind te worden door ons spotlight. We zien een luipaard in een boom zitten (denken we), maar slagen er niet in om dichter te komen om het te bevestigen. We willen geen risico’s nemen met onze banden.

‘s Nachts wordt het leuk, op de campsite zien we hyena en honey badger passeren.

De volgende ochtend worden we wakker en zien we dat de auto verdacht scheef staat. Onze rechter achterband heeft het ook begeven en staat nagenoeg plat. Gelukkig is het een slow leak en kunnen we opnieuw op weg na opblazen. Even wachten tot de olifant van de kampeerplaats is vertrokken en dan rijden, opblazen, rijden, opblazen, rijden,…

 

Terug in Maun vinden we een superprofessionele garage en laten de knalpot herstellen en kopen we twee nieuwe banden. Jammer genoeg erg duur in zuidelijk Afrika, maar nu hebben we een tweede reservewiel just in case.